หนึ่งเดือนต่อมา…
บ้านตระกูลอัศวเมฆาในยามเช้าอบอวลด้วยกลิ่นอาหารจากแม่บ้าน และเสียงนกร้องจิ๊บ ๆ จากสวนหน้าบ้าน ห้องนั่งเล่นถูกแต่งแต้มด้วยความอบอุ่น เมื่อเวธัสในชุดนักศึกษาปริญญาโทกำลังนั่งอยู่ข้างภรรยาสาวที่ท้องเริ่มโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
เขาวางมือใหญ่ลงบนหน้าท้องกลม ๆ ของขวัญข้าว ลูบแผ่วเบา ก่อนจะก้มหน้าลงแนบหน้าท้องเหมือนคุยกับเจ้าตัวเล็ก
เวธัสพูดเสียงทุ้มอบอุ่น
“วันนี้ท้องโตขึ้นอีกแล้วนะ… ตัวเล็กกินเก่งเหมือนแม่เลยใช่ไหม…”
ขวัญข้าวหัวเราะเบา ๆ มือหนึ่งวางทับมือเขาอย่างอ่อนโยน
เวธัสยังไม่หยุด เขาแนบหน้าเต็ม ๆ กับหน้าท้องแล้วพูดกับลูกในท้องเสียงนุ่มจนขวัญข้าวหัวใจสั่น
“วันนี้พ่อไปเรียนก่อนนะตัวเล็ก เดี๋ยวจะรีบกลับมาหา… แล้วพรุ่งนี้เราค่อยดูการ์ตูนด้วยกันนะ”
ขวัญข้าวยิ้มไม่หุบ ก่อนจะรีบคว้าข้อมือเขาไว้แน่น ดวงตากลมโตมีแววลังเลแต่มั่นคง
จากนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่มนวล
“พี่เวย์…ขวัญข
