“เธอออกไปห่าง ๆ” ชายหนุ่มพูดเสียงเข้มอีกครั้ง
ส่วนคนตัวเล็กไม่ฟัง ขยับเข้าไปหาเขาด้วยความเป็นห่วง เพราะสีหน้าของเวธัสดูไม่โอเคอย่างชัดเจน ขวัญข้าวถือวิสาสะใช้หลังมือไปแตะหน้าปากของเขา ทว่า
หมับ!
มือหนาคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ จากนั้นใบหน้าของชายหนุ่มค่อย ๆ โน้มเข้ามาใกล้ในขณะที่เชยคางของเธอขึ้นมา เวธัสหยุดมองใบหน้าที่เหมือนข้าวราวกับคน ๆ เดียวกัน เขาหยุดมองเธอเพียงชั่วครู่ ส่วนขวัญข้าวอยากจะหลบสายตาของเขาเหลือเกินแต่กลับถูกเขาตรึงปลายคางเอาไว้ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา
คนตรงหน้าไม่พูดอะไรเลยมีเพียงเสียงฝนด้านนอกที่ตกกระทบบนหลังคาเท่านั้น มันเสียงดังจนกลบเสียงหายใจของเธอกับเขา ทันใดนั้นเองคนตัวสูงก็จูบลงมาที่ริมฝีปากบาง จนทำให้ร่างเล็กอ่อนระทวยจากสัมผัสที่อ่อนหวานและดุดัน เธอไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้มาก่อน จนรู้สึกเผลอมีอารมณ์ร่วมกับชายหนุ่มไปทุกขณะ
ทันทีที่เขาจูบ ไม่รอช้าลิ้นอุ่นช
