หลังจากที่ไปเยี่ยมพ่อ ขวัญข้าวก็รีบมาเรียนที่มหาลัย
ณ ห้องเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวะเครื่องกล ปี 1 บรรยากาศช่วงเช้าก่อนอาจารย์เข้ายังคึกคักเหมือนเคย เพื่อน ๆ ต่างจับกลุ่มคุยกัน ส่วนขวัญข้าวเพิ่งเดินเข้ามาในห้อง โมเมที่เห็นก่อนก็รีบโบกมือให้จากแถวกลางห้อง
“ขวัญ ทางนี้ ๆ!” โมเมตะโกนเรียกเบา ๆ พร้อมโบกมือหยอย ๆ
ขวัญข้าวยิ้มบาง ๆ แล้วรีบเดินไปนั่งข้างเพื่อนสาวอย่างรู้ตำแหน่งประจำ
“ไง ง่วงป่ะ?” โมเมถามพลางยื่นน้ำส้มกล่องให้
“นิดหน่อยอะ ขอบใจแกมากนะ” ขวัญข้าวรับมาแล้วยิ้มละมุนก่อนดูดน้ำส้ม
ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เพื่อนผู้หญิงอีกคนก็หมุนตัวหันมาทางขวัญข้าวทันที พร้อมสีหน้าจัดเต็มความอยากรู้
“นี่ ๆ ขวัญ! พี่รามเขาจีบแกจริงเหรอ? เห็นเม้าท์กันทั้งคณะแล้วนะ แถมรุ่นพี่ปีสอง ปีสามยังรู้เลยอะแก!”
ขวัญข้าวสะดุ้งนิด ๆ ก่อนจะเกาหัวแก้เขิน ยิ้มแห้ง ๆ แบบคนที่โดนจับได้ว่าเริ่มมีเรื่องให้เพ้อฝัน
