ไม่นานก็มาถึง Zero One Club
เสียงดนตรีเบา ๆ คลออยู่ที่ลอบบี้ด้านหน้า พนักงานบางส่วนกำลังจัดโต๊ะ เตรียมพื้นที่สำหรับรอบกลางคืน ทันใดนั้นประตูผลักเข้ามาช้า ๆ พร้อมชายหนุ่มในสูทดำกับหญิงสาวท่าทางเกร็ง ๆ ที่เดินตามหลังมาด้วยความลังเล
พนักงานหญิงคนที่ 1 กระซิบเสียงแผ่วแต่ดังพอให้คนข้าง ๆ ได้ยิน
“คุณซีโร่เก็บคนจากข้างถนนมาอีกแล้วว่ะ…”
พนักงานชาย 1 เบ้ปาก
“คนที่สามแล้วนะโว้ย คนนี้ใครวะ หน้าตาดูดีอยู่นะ แต่เหมือนหลงโลกเลยอะ”
พนักงานหญิง 2 หัวเราะคิกคัก
“เออ! ฉันว่าแบบนี้มีแววได้ตำแหน่งล้างแก้วก่อนแน่นอน”
ทันใดนั้นเสียงรองเท้าหนังของใครบางคนกระแทกกับพื้นดัง ตึก ตึก ตึก! พร้อมน้ำเสียงห้วน ๆ ที่ทำให้บรรยากาศเงียบสนิทในทันที
ซีโร่พูดเรียบ ๆ แต่เฉียบขาด
“ใครปากว่างมากนัก… รอบนี้จะหักเงินค่าเมาท์เรื่องของเจ้านายเลยดีไหม?”
เสียงซุบซิบหายวับเหมือนลมพัด ทุกคนหันหลังทำงานต่อแทบจะพร้อมกันราวกับซ้อ
