หลังจากทุกอย่างจบลง ขวัญข้าวนั่งนิ่งอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นช้า ๆ
เธอหยิบชุดทำงานขึ้นมา สวมใส่ด้วยมือที่สั่นน้อย ๆ แต่สีหน้าเรียบนิ่งผิดปกติ
ขณะที่ติดกระดุมตัวสุดท้ายเสร็จ เธอก็หันกลับไปมองเวธัสที่ยังนั่งนิ่งอยู่บนโซฟา ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมาไม่วางตา ราวกับจะพูดอะไร แต่ก็พูดไม่ออก
ขวัญข้าวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น
“พี่เวย์…”
เวธัสขยับตัวเล็กน้อย สายตาอ่านไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่
ขวัญข้าวกัดริมฝีปากตัวเองเบา ๆ แล้วพูดต่อด้วยเสียงที่พยายามมั่นคงที่สุด
“ฉันหวังว่า…ต่อไปนี้เราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกนะคะ ฉันไม่ได้ชอบพี่แล้ว...”
“เงินทุกบาทที่ไบรอันติดไว้...ฉันจะหามาคืนให้ครบแน่นอน”
น้ำเสียงของเธอหนักแน่นแต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวด
เวธัสกำมือแน่นจนเส้นเลือดปูดนูน ใบหน้าคล้ายหดเกร็งเล็กน้อย แต่ก็ยังนิ่งไม่พูดอะไร
ขวัญข้าวหลุบตาลงต่ำ ก่อนจะพูดต่อช้า ๆ ชัด ๆ
