“แต่ตอนนี้หนูไม่เหลือใครแล้วนะลูก ให้พ่อดูแลหนูเถอะนะ ขอให้พ่อได้ทำหน้าที่พ่อบ้าง”
“ถ้าคุณมาดูแลหนูแล้วเมียคุณจะไม่ตามมาเอาเรื่องหนูเหรอคะ ไหนบอกว่ากลัวเมียจะรู้ไงแล้วจะมาขอดูแลหนูทำไม” ริณเรณูถามด้วยความน้อยใจเพราะเท่าที่สัมผัสได้จากการกระทำที่ผ่านมาก็พอจะรู้ว่าบิดาของเธอนั้นแคร์ครอบครัวของเขามากแค่ไหน
“พ่อจะให้รามัญเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมด”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ อย่าไปรบกวนคนอื่นเลย หนูอยู่คนเดียวได้และไม่เดือดอะไรเลย” หญิงสาวน้อยใจมากยิ่งขึ้นเมื่อได้ฟังคำตอบเขาเป็นบิดาของเธอแต่กลับผลักภาระให้กับคนอื่น
“แต่พ่อเป็นห่วงนะ หนูเป็นผู้หญิงจะอยู่คนเดียวได้ยังไง” คุณนครินทร์เป็นห่วงลูกสาวมากและเขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องทำอะไรเพื่อลูกสาวคนนี้บ้าง
“หนูอยู่ได้ก็แล้วกันค่ะ คุณกลับไปเถอะและอย่าติดต่อหนูมาอีกเลยนะคะ เราต่างคนต่างอยู่เถอะค่ะ หนูกลัวว่าวันหนึ่งเมียคุณรู้แล้วจะมีปัญหา”
“พ่อว่าตอนนี้
