@สามเดือนต่อมา
พีรดานั่งรถเข้ากรุงเทพโดยมีแฟนของเธอทำหน้าที่เป็นคนขับรถ คราวแรกที่ว่าจะอยู่บ้านแค่เดือนเดียว ทว่าพอเรื่องราวของเธอกับเขาชัดเจนแบบนี้ อีกฝ่ายสามารถมาหาเธอได้อาทิตย์เว้นอาทิตย์ ทำให้พีรดาไม่ต้องรีบจากพ่อแม่ไปไหน
แต่คราวนี้ครบกำหนดแล้วไง เพราะมหาวิทยาลัยกำลังจะเปิดเทอมในไม่ช้านี้
กลับไปคราวนี้เธอคงได้ไปย้ายของออกจากหอเดิมนั้น และไปอยู่ที่คอนโดเขาเต็มตัว
กระทั่งเป็นวันเปิดเทอม พีรดากลายเป็นรุ่นพี่ปีสี่ที่ต้องหาสถานที่ฝึกงาน เธอยังไม่ได้คุยกับเขาคนนั้นว่าจะไปฝึกงานที่ไหน แต่ก็เคยดูเอาไว้บ้างว่า ถ้าหากได้เข้าฝึกงานที่บริษัทใหญ่โต มีโอกาสที่เขาจะจ้างงานเธอต่อด้วย
มองรถยนต์สีดำเงาวิ่งมาจอดรับที่ข้างคณะเมื่อถึงเวลาเลิกเรียน พอขึ้นมาอยู่บนรถแล้ว อีกฝ่ายก็โน้มใบหน้ามาหอมเธอฟอดหนึ่ง พร้อมมือที่เอื้อมมาดึงเข็มขัดนิรภัยคาดให้ แบบนี้เสมอไม่ว่าคราวใด ต่อให้เธอจะบอกเขาว่าทำเองได้ แต่
