#หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
"ช่วงนี้มึงไปไหนมาวะ ไอ้แบล็ก นัดพวกกูให้มาออกกำลังกาย แต่มึงเสือกหายหัวไม่โผล่มาสักที"
เซฟ พูดขึ้นเมื่อเห็นไอ้แบล็กเพื่อนตัวดีที่เบี้ยวนัดเขาและไอ้โอมอยู่หลายครั้ง กำลังเดินล้วงกระเป๋ากางเกงเข้ามาในฟิตเนสของแม่มันด้วยใบหน้าเย็นชา ก่อนที่มันจะนั่งลงยังโซฟาด้านหน้าที่อยู่ไม่ไกลจากเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์
" นั่นดิ แถมยังดูอารมณ์บ่จอยขนาดนี้กูว่าแม่งต้องไป ทำอะไรมาชัวร์เลย"โอมพูดเสริมในทันทีเมื่อเห็นใบหน้าที่บ่งบอกถึงอารมณ์หงุดหงิดของไอ้แบล็ก
"กูแค่ไปเฝ้าเด็กมา"
แบล็ก พูดตอบด้วยท่าทางหงุดหงิดเพราะสองสามวันมานี้ เขาส่งข้อความไปหายัยเด็กแก้มป่องแต่น้องกลับเงียบหายไม่อ่านไม่ตอบ โทรหาก็ไม่ติด จนเขาไปแอบดักรอที่โรงเรียนและหน้าบ้านก็ดูเงียบกริบไม่เจอแม้แต่เงา "เด็กบ้าเอ๊ย ไปไหนของเขาวะ"
"ห๊ะ//ห๊า เฝ้าเด็ก!!!"
เซฟและโอมต่างร้องออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับหน้าของไอ้แบล็กราวกับส
