ไอดิน รุ่นพี่ปีสี่หนุ่มหล่อคนดังของคณะสถาปัตย์กำลังทำหน้าที่รับลงทะเบียนรุ่นน้องคนถัดไปอย่างไม่พูดอะไรจนเวลาผ่านไป สายตาของเขาก็ยังคงคอยหันไปมองทางที่น้องนักศึกษาคนนั้นยืนอยู่ด้วยแววตาเรียบเฉย ภาพรอยยิ้มหวานกับตากลมโตคู่นั้นก็ลอยวนเข้ามาในหัวของเขา ทำเอาเขาแทบไม่เป็นตัวของตัวเองเลย "กูเป็นอะไรของกูวะ"
ไอดินที่แอบชำเลืองมองไปทางที่น้องนักศึกษายืนอยู่บ่อยครั้งจนเพื่อนสนิทของเขาที่นั่งอยู่ด้านหลังเห็นถึงกับเอ่ยแซวขึ้นมาทันที
"พวกมึงว่าเด็กปีหนึ่งรุ่นนี้แม่งมีแต่แจ่มๆเลยว่าไหม" คิง เพื่อนของไอดิน พูดขึ้นโดยที่สายตามองไปยังเพื่อนตัวดีด้วยแววตาหยอกล้อ
" เออดิ ยิ่งน้องคนเมื่อกี้ แม่งโคตรน่ารักเลย เล่นทำเอาเพื่อนกูเสียอาการเก็บทรงไม่ได้เลย ใช่ป่ะวะไอ้ดิน"
พอล เอ่ยขึ้นตามพร้อมกับใช้ศอกสะกิดหลังของไอ้ดินที่ยังคงแอบมองไปยังเด็กรุ่นน้องแล้วแอบอมยิ้มอยู่คนเดียว
" พวกมึงสองตัวว่างกันหรือไง รีบ
