เวลาผ่านไปเป็นปี
พอใกล้เรียนจบแล้วเซญ่าจึงต้องไปฝึกงานตามบริษัทและก็ตามระเบียบเธอถูกไทเลอร์พาไปฝึกงานที่บริษัทของเขา และให้ตำแหน่งเลขาส่วนตัวที่อยู่กับเขาตลอด ติดสอยห้อยตามกันไปไม่ว่าเขาจะไปไหน ทั้งที่ก่อนหน้าตกลงกันแล้วว่าจะให้เธอเลือกเองว่าจะทำงานที่ไหน แต่เป็นเลขาที่แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากนั่งๆ นอนๆ อยู่ที่บริษัทของเขา กลับบ้านก็กลับพร้อมกับเขา
“นี่คุณ ขอลงไปหาเพื่อนได้ไหม”
“จะไปทำไม”
“หาเพื่อนไงคุณ มันเหงาอะ คุณก็นั่งทำงานเงียบ ฉันก็ไม่อยากเสียงดังกลัวคุณจะรำคาญ”
“อืม อยากไปก็ไปสิ กลางวันนี้ก็แวะไปหาของกินเลย ซื้อมาเผื่อด้วยล่ะ”
“คุณจะกินอะไร?”
“อะไรก็ได้ เธอกินอะไรฉันก็กินอันนั้นแหละ”
“โอเค ว่าแต่เอากาแฟไหม เดี๋ยวเอามาให้ด้วย”
“ครับ”
“โอเค”
เธอลงไปด้านล่างก่อนจะเดินไปหาเพื่อนๆ ของเธอที่ทำงานอยู่บริษัทนี้เหมือนกัน แต่คนละตำแหน่งกับเธอเพราะเธอเป็นคนของไทเลอร์จึ
