เวลาผ่านไป
เซญ่าถูกย้ายเข้าไปอยู่ในห้องพิเศษ เธอไม่รู้สึกตัวเลยเพราะยังสลบอยู่ กว่าจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็หลับไปข้ามคืนแล้ว
"เธอเป็นยังไงบ้าง" ไทเลอร์รีบเดินเข้ามาดูขณะที่เขากำลังเตรียมอาหารเช้าไว้ให้เธออยู่ เพราะไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานเธอคงหิวมากแน่ๆ
"เจ็บแผลค่ะ"
"เธอปลอดภัยแล้วหมอบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรมากเอกซเรย์แล้วตรวจร่างกายทุกอย่างแล้วไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง"
"ฉันยังไม่ทันได้ทำกับไอ้เสี่ยบ้านั่นหรอก"
"ฉันรู้"
"นี่ฉันหลับไปนานเลยเหรอคะ"
"ก็หลับไปทั้งคืนแหละ ดีแล้วเธอจะได้พักผ่อน"
"อือ...ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วทำไมถึงได้นอนโรงพยาบาลล่ะคะ?" มองไปรอบๆ ตัวเองก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ห้องนอนที่เธอนอนอยู่ทุกวัน และก็เดาได้ไม่ยากเลยว่ามันคือที่ไหน
"ฉันเป็นคนให้เธอนอนโรงพยาบาลเองนั่นแหละ เธอยังไม่ฟื้นเลย อีกอย่างถ้าเป็นอะไรขึ้นมาอย่างน้อยเราก็อยู่ใกล้หมอ"
"....."
"ฉันเป็นห่วงเธ
