เช้าวันต่อมา
เซญ่าตื่นไปทำงานแต่เช้าเหมือนปกติและก็แต่งตัวไปเรียน เธอเห็นว่าไทเลอร์ยังคงนอนหลับอยู่จึงไม่ได้ปลุกอะไร ปล่อยให้เขานอนหลับไปก่อน ตื่นแล้วเดี๋ยวเขาก็คงจะออกจากห้องของเธอเองนั่นแหละ
“เสียงดังอะไรกันน่ะ” เซญ่าพึมพำเบาๆ กับตัวเองก่อนจะเดินออกไป เธอเห็นผู้หญิงคนนึงกำลังพูดอยู่กับพวกแม่บ้าน ดูท่าทีของเธออารมณ์ร้อนเสียงดังไม่เหมาะสมกับหน้าตาสวยๆ นี่เลย
“นี่เธอมาก็ดีแล้ว เป็นเด็กรับใช้ในบ้านใช่ไหม ขึ้นไปตามไทเลอร์ให้ฉันหน่อย บอกเขาว่าฉันมาหา” เธอพูดเหมือคนเมา สภาพเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน หัวฟูเละเทะ แต่ก็ยังหลงเหลือคราบของผู้ดีอยู่บ้าง ดูจากเสื้อผ้าที่ใส่อะนะ
“ไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณ คุณไทเลอร์ไม่ต้องการให้ใครมารบกวนนะคะ คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ ไว้คุณไทเลอร์ตื่นแล้วฉันจะบอกเขาให้ว่าคุณมาหา”
“แต่ฉันเป็นคู่หมั้นของเขานะ เมื่อวานก็หนีกลับ ไม่บอกกันสักคำ”
“ญ่าไปตามโรวันมาหน่อย"
“ดะ
