เช้าวันต่อมา
เซญ่า Talk
ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน เพราะแสงแดดมันแยงเข้ามาในตามันเลยทำให้ฉันต้องตื่น บรรยากาศในหุบเขาตอนเช้าๆ แบบนี้มันดีจริงๆ นะ สดชื่นปอดแบบบอกไม่ถูกจริงๆ
ทุกอย่างมันดีหมดยกเว้นสภาพฉันในตอนนี้ จุกจนลุกออกจากเตียงไม่ไหวแล้วเนี่ย
แต่ยังดีที่ห้องของเขามันเป็นกระจก มันมองเห็นข้างนอกหมดเลย ได้เห็นภูเขาไกลๆ และแถวๆ นี้ก็เป็นป่าไม้ร่มรื่นดีมากด้วย มองไปแล้วแบบสบายตาไปหมดเลย
“อื้อ...” ฉันขยับตัวแล้วรู้สึกเจ็บแปล็บๆ ตรงท้องน้อย ก็แหงล่ะเมื่อคืนไอ้คุณไทเลอร์นั่นเล่นกระหน่ำกระแทกแบบไม่ลืมหูลืมตาเลยนี่นา กว่าฉันจะได้นอนหลับพักผ่อนก็ไม่รู้ว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว
แกร๊ก~
“ตื่นละเหรอ ลุกไหวหรือเปล่าล่ะ?” คุณไทเลอร์เปิดประตูแล้วเดินเข้ามานั่งข้างๆ ฉัน
“คุณไปไหนมา”
“เตรียมอาหารเช้าน่ะ คิดว่าเธอตื่นมาต้องหิวแน่ๆ”
“…..” ตอนนี้น่ะเหรอ ฉันยังไม่หิวหรอก เพราะยังอิ่มจนจุกอยู
