รสาเรียกชื่อเขา เบื้องหลังประตูที่ถูกกระชากปิดด้วยมือของอังเดร เมื่อหลุดพ้นจากสายตาสอดรู้สอดเห็นของโลกภายนอก หญิงชายสองคนนี้ก็ไม่เหลือความยับยั้งชั่งใจใดๆ อีกแล้ว ที่จะแสดงความปรารถนาเร่าร้อนในกันและกันออกมาอย่างเปิดเผย “พรุ่งนี้คุณก็เป็นอิสระแล้ว” อังเดรกล่าว แววตาบอกความดีใจ “บอสรู้” รสาตกใจ “ใช่... วันนี้ผมเจอเขา” “บอสทำยังไงคะ... ” รสาสงสัยว่าอะไรทำให้เวียร์ยอมง่ายดาย “ผมเสนอเงินให้เขาก้อนหนึ่ง” สิ่งที่ได้ยินทำให้หยาดน้ำตาใสๆ ไหลคลอออกมารอบดวงตาคมประกายของรสา “เราแต่งงานกันนะครับ... แล้วย้ายไปอยู่กับผมที่ต่างประเทศ” รสาน้ำตาคลอ อังเดรทำให้หล่อนรู้สึกเหมือนกำลังฝันไป “นี่สาไม่ได้ฝันไปใช่ไหมคะบอส” “ครับ... ตอนนี้เราอยู่ในความจริง... ในโลกที่เราสองคนสามารถสัมผัสแตะต้องกันได้โดยไม่ต้องกังวลใจว่าเราสองคนจะทำผิดต่อใครหรือไม่” อังเดรค่อยๆ เอื้อมมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาท