เรนเดียร์...
"เสือ!!! ไม่นะเสือ เสือ ฮือออ เสืออย่าเป็นอะไรนะ ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลให้หน่อยค่ะ" ตอนนี้ฉันเหมือนจะเป็นบ้าเมื่อเห็นร่างกายของเสือที่เปื้อนไปด้วยเลือด เขาโดนยิงเพราะวิ่งเข้าบังให้ฉัน เพราะฉัน่ไหมถึงทำให้เขาโดนยิงเพราะฉันถ้าไม่ใช่เพราะฉันวิ่งออกมากระแตคงไม่ยิง
"กรี๊ดดดดดดดด ไม่นะ ไม่!!!! ฉันไม่ได้ยิงนะ ฮือออออ ไม่นะไม่!!!!! " กระแตที่ตอนนี้เอาแต่กรีดร้องเมื่อรู้ว่าคนที่เธอยิงไม่ใช่ฉันแต่เป็นเสือ สักพักก็มีรปภในบริษัทวิ่งออกมาแล้วรีบรวบตัวเธอเอาไว้ก่อนจะหยิบปืนที่ตกลงที่พื้นมาเก็บไว้เพราะเกรงว่ากระแต่จะหยิบมายิงใครอีก
"กะ...กวาง....มะ..ไม่เป็น..อะ...ไร อึกกก ใช่..ไหม" เสือพยายามที่จะพูดและถามถึงความปลอดภัยของฉันฉันกอดเขาไว้ในอ้อมกอดโดยไม่สนว่าเสือ้ของฉันจะเปื้อนเลือดเขาหรือเปล่า
"ฮือออ ไม่เป็นอะไรกวางไม่เป็นอะไร ฮือออทำไมต้องมารับประสุนแทนด้วยล่ะทำไม" ฉันถามทั้งๆ ที่รู้คำตอบ
