"แกอยู่คนเดียวได้แน่นะ"
"อื้มมมได้สิ"
"งั้นก็ขับรถกลับดีนะๆ ถ้าถึงห้องแล้วไลน์มาบอกกันด้วยเข้าใจไหม"
"อื้มมมม" ฉันพยายามฝืนยิ้มให้กับอิมเมจเพราะไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วงมากไปกว่าเดิม
หลังจากขับรถกลับมาถึงคอนโดของเสือฉันก็ยังไม่ได้ขึ้นไปบนห้องหรอกนะก็ยังนั่งอยู่บนรถก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อจะโทรไปหาเสือว่าเขาจะกลับมั้ยคืนนี้ ฉันโทรไปไม่นานเขาก็รับสายฉันดีใจมาก
"ฮัลโหลเสือคืนนี้นายจะกลับ..."
"เสียใจด้วยนะคืนนี้เสือจะนอนกับฉันเธอไม่ต้องรอเค้าหรอกนะ"
"กระแต"
"ใช่ ฉันเองทำไมเหรอ อ๊ะ เสืออย่าเพิ่งสิ อื้มมม เสือไม่นะ" ตู๊ดดดดดดดดดดดดด แล้วสายก็ถูกตัดไปพอฉันโทรกลับไปก็ปรากกว่ามือถือถูกปิดไปแล้ว เสียงเมื่อครู่นี้มันคืออะไรกัน ถ้าให้เดาก็คือตอนนี้เสือกับกระแตกำลังทำอะไรกันอยู่ใช่ไหม แล้วเพื่อนของเขาล่ะที่บอกจะช่วยดูแลเขาให้ทำไมถึงปล่อยให้เขากับกระแตอยู่ด้วยกันแบบนี้ ฉันรีบกดเบอร์โทรไปหาขุนท
