“เลวินสัน ฉันจะตอบแทนความเจ้ากี้เจ้าการของแกยังไงดี ที่เอาเรื่องของฉันกับศศิไปบอกแด๊ด แกอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ แกเชื่อฟังคำสั่งฉันเพราะฉันมีบุญคุณกับน้องสาวของแก แต่ก็แอบสงสารศศิเมียฉัน อันนี้ฉันเห็นว่าดี แต่แกสงสารศศิจนฟ้องแด๊ดว่าฉันทำอะไรกับเธอบ้างอย่างนี้ เขาเรียกว่าหักหลังหรือเปล่า เพราะนายที่แท้จริงของแกคือฉัน ที่เป็นคนจ่ายเงินเดือน”
น้ำลายเหนียวๆ ถูกกลืนลงคออย่างลำบาก ก่อนจะเงยใบหน้าซีดเซียวขึ้น “ดอน!! ดอนรู้”
“ใช่ รู้ทุกคำพูดของแกที่โทรไปรายงานแด๊ดอย่างเจ้ากี้เจ้าการ”
“ดอน! รู้ได้ยังไงครับ...หรือว่า”
“ไม่ต้องอยากรู้หรอกว่าฉันรู้ได้ไง แต่ฉันจะตอบความเป็นคนใจดี รักเจ้านายแบบเท่าเทียมกันของแกด้วยการ เปลี่ยนแกจากหน้าที่บอดี้การ์ดไปเป็นยามหน้าประตู”
“ดอน!!! เอาจริงเหรอครับ ดอนจะให้เลวินสันไปเฝ้ายามหน้าคฤหาสน์”
อเล็กซานโดรยิ้มให้บอดี้การ์ดคู่ใจ “ถูกต้องแล้วครับคุณมาริโอ้ คอนวาติ” พร้อม
