“ดอนเข้าไปไม่ได้ครับ” หัวหน้าบอดี้การ์ดคนหนึ่งบอก ทำให้ดวงตาขุ่นขวางของอเล็กซานโดรวาวโรจน์ บอดี้การ์ดของเขาจึงเดินขึ้นมาขวาง แต่อเล็กซานโดรโบกมือห้าม
“ไม่ต้อง” สั่งแล้วก็อดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ ที่ไม่มีมาริโอ้หรือเลวินสันคนใดคนหนึ่งติดตามเขามาด้วย เพราะคำสั่งที่ลดฐานะทั้งคู่ให้ไปอยู่เป็นยาม ทำให้ไม่มีใครคอยเป็นที่ปรึกษา ไม่ต่างจากคนสายตาสั้นที่ลืมเอาแว่นมาด้วย
“ดอนโปรดเข้าใจด้วยครับ เป็นคำสั่งห้าม ไม่ให้ดอนอเล็กซานโดรเข้าไป” การ์ดของงานเตือนแกมขอร้อง
“ห้ามเหรอ ใครวะที่มันกล้าออกคำสั่งบ้าๆ แบบนี้ พวกแกรู้ว่าฉันเป็นใคร แล้วยังกล้าห้าม ถอยไปดีกว่า วันนี้ฉันต้องการคุยกับนายของพวกแกประโยคเดียวเท่านั้น แล้วงานวันนี้จะไม่มีนองเลือด แต่ถ้าใครขวาง งานแต่งอาจต้องกลายเป็นงานศพ อยากจบไม่สวยก็ขวางต่อไป” เจ้าพ่อยื่นคำขาด
“ผมปล่อยให้ดอนเข้าไปไม่ได้จริงๆ ครับ เป็นคำสั่ง”
“คำสั่งของใคร ใครมันกล้าห้ามไม
