“แกมองแบบนี้หมายความว่ายังไง รู้ใช่มั้ยว่าเมื่อคืนศศิมาที่นี่ แล้วตอนนี้เธออยู่ไหน เมียฉันอยู่ไหน” คิ้วเข้มขมวดมุ่น ดวงตาสีเขียวอมฟ้ากวาดมองไปทั่วบริเวณห้องอาหาร แล้วมาหยุดหรี่มองที่คนสนิท
มาริโอ้อมยิ้มแปลกๆ ไอ้หมอนี่ริอ่านตีฝีปากกับเขาทั้งๆ ที่มันมีความผิด “รีบบอกมาสิว่าเมียฉันตอนนี้อยู่ที่ไหน”
มาริโอ้ไม่วายทำหน้าสงสัยกับคำถาม “เมียคนไหนเหรอครับดอน เมียดอนมีร่วมร้อยอย่างน้อยๆ ก็เกินห้าสิบ”
เจ้าพ่อแทบจะข่มอารมณ์ไม่อยู่ ทำเสียงบางอย่างในลำคอ “แกอย่าริอาจมาตีฝีปากกับฉัน เดี๋ยวสั่งไปเฝ้าประตูอีกสักสองเดือนเลย คู่นอนฉันไม่นับแต่ถ้าพูดถึงเมียฉันรับแค่ศศิคนเดียว แกรีบตอบคำถามฉันมาว่าเมียฉันอยู่ที่ไหน”
อเล็กซานโดรยื่นวัตถุสีเงินมีมุกล้อมให้มาริโอ้ดู “ต่างหูผู้หญิงตกอยู่ในห้องฉัน แล้วเมื่อคืนฉันก็เอ่อ...” จะบอกลูกน้องยังไงว่าเมื่อคืนไม่รู้ว่าหลอนหรือนอนกับศศิไปตั้งเจ็ดครั้งจริงๆ ตื่นขึ้นมายัง
