@สองวันต่อมา
คนทั้งสองเดินลงจากรถมาพร้อมกันเพื่อเข้ามาทำงานในเช้าตรู่ ลินดานั้นยังคงมีความกังวลอยู่เพราะกลัวใครมองไม่ดี แต่พอเห็นสายตาของเขาที่มองมา เขาส่งยิ้มให้เธอบางๆลินดาก็ใจชื้น
แน่นอนว่ามีกำลังใจดีแบบนี้มันทำให้เธอสบายใจมากขึ้น โอเคว่าเธอจะแคร์เขา แต่หากไม่สบายใจตรงไหนเธอจะบอกเขาทันที
ลินดาบอกว่าหายเจ็บเท้าแล้ว แต่ว่าเชนยังคงไม่ให้เธอใส่รองเท้าส้นสูงอยู่ดี เขาอยากแน่ใจกว่านี้ก่อน เพราะสัญญาแล้วว่าจะดูแลเธอให้ดี
เขาจึงสั่งเป็นคัทชูมา โดยให้คนแวะเอาไปส่งที่คอนโด ส่วนรองเท้าผ้าใบเธออยากเก็บเอาไว้เขาก็ไม่ว่า ถือว่าเป็นของชิ้นสุดท้ายที่เมียจะได้จากแฟนเก่า เพราะหลังจากนี้เขาจะดูแลลินดาเอง
แต่ลินดาก็ไม่ได้เอามันมาด้วย ของทั้งหมดยังอยู่ที่ห้องของเธอโดยที่ยังไม่ได้ย้ายอะไรมาใดๆ คงจนกว่าเธอจะมั่นใจในตัวเขานู่นแหละ
ลินดาเดินตามหลังเขาเข้ามาในตึกรอง เธอยังคงรักษาระยะห่างระหว่างเจ้านายกับลู
