มือกร้าน ๆ ของคนที่ได้ชื่อว่าแม่กระชากเธอเอาไว้อย่างแรง และตามมาด้วยพ่อเลี้ยงที่คว้าแขนของเธอเอาไว้แน่นอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว
“ปล่อยเธอ!” จนเมื่อการันต์นั้นตวาดใส่ทั้งคู่เสียงดังก่อนจะกระชากตัวเพลงรักออกมา พร้อมเอาร่างของตัวเองบังเธอเอาไว้เต็มที่
หญิงสาวเบี่ยงตัวมามองทั้งสองก่อนจะเบิกตากว้าง ตะลึงในสภาพของทั้งสองที่ดูทรุดโทรม เสื้อผ้าของแม่มาลีขาดวิ่น ตามตัวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำเขียวคล้ำ ใบหน้าผอมซีดดูเหมือนผ่านเรื่องเลวร้ายมาในช่วงที่เธอไม่อยู่ แทบจะเรียกได้ว่าเธอเกือบจะจำแม่ไม่ได้ด้วยซ้ำ
“แม่.. ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับแม่คะ” หญิงสาวที่เห็นสภาพของคนเป็นแม่แล้วได้แต่หัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม มือไม้ของเพลงรักสั่นจนแทบจะควบคุมไม่ได้
เธอเดินออกมาจากด้านหลังของการันต์กำลังจะก้าวเข้าไปหา แต่กลับเป็นชายหนุ่มคว้าข้อมือเธอไว้แน่นก่อนจะพูดเสียงดุ ๆ เพื่อเตือนสติ
“อะไรที่ต้องตัดก็ควรตัด”
“แต่นั่น.. นั่นค
