ตอนที่ 9 เธอเป็นสิ่งของของฉัน
เสียงกระจกไฟฟ้าถูกเลื่อนขึ้นหลังจากลูกน้องคนสนิทถามด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด ภายในรถยนต์หรูที่กำลังจอดสนิทอยู่หน้ามหาวิทยาลัยนั้น มีสายตาคมกริบมองจ้องภาพของหญิงสาวที่เขารู้จักดีกำลังยิ้มมีความสุขให้กับผู้ชายคนอื่น ทั้งสองจับมือกันด้วยท่าทางสนิทสนมก่อนจะพากันเดิมข้ามถนนเข้าไปในมหาลัย
การันต์ยังคงจ้องมองทั้งสองอยู่แบบนั้นไม่แม้แต่จะขยับตัวหรือพูดอะไรออกมาเลยสักนิด สายตาของเขายังเอาแต่จดจ้องผ่านบานกระจกใสไปยังร่างของเพลงรัก หญิงสาวที่เพิ่งอ้าขาให้เขาเมื่อคืน เสียงหวานที่ครวญครางใต้ร่างเขายังจดจำได้ดี แต่บัดนี้เธอกลับกำลังดูมีความสุขกับคนอื่น
“หึ! นี่เหรอคนใสซื่อ ที่แท้ก็ร่านไม่เบา” น้ำเสียงของการันต์คำรามต่ำลอดไรฟัน ก่อนจะหันไปพูดกับราเชนทร์ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“หึ! ถ้าร้านเล็ก ๆ หน้ามหาลัยนั่นมันทำให้เธอมีความสุขขนาดนั้น ก็ไปทำให้มันหายไปซะ!”
“ครับ!” ราเชนทร์
