ตอนที่ 52 สงครามการฟ้องร้อง 3 “ เรื่องกว้านซื้อข้ายอมรับว่าข้าทำจริงครับ “ “ เช่นนั้นแปลว่าเจ้ายอมรับว่าตัวเองผิดงั้นสิ? “ ผมส่ายหน้าไปมา ให้กับคำถามขององค์ จักรพรรดิสวรรค์ ก่อนจะเข้าเรื่องก็ต้องปูทางเอาไว้ก่อน ยังไงสะเรื่องกว้านซื้อมันก็เป็นเรื่องจริงอยู่แล้ว ยอมรับไปก็ไม่เสียหายอะไร ตามจริงก็จะทำกำไรจากการเกร็งกำไรจริงๆ นั่นแหละ แต่ผมคิดเอาไว้แล้วว่าเหตุการณ์คล้ายกันแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นจนได้สักวัน เพราะแบบนั้นเลยหาข้อแก้ตัวเอาไว้เรียบร้อยแล้ว “ ข้ายอมรับว่าข้ากว้านซื้อแต่ข้าไม่ได้ต้องการขายตอนราคามันเพิ่ม ที่ขายเพราะประชาชนต้องการใช้ต่างหากละครับ ถ้าข้ากว้านซื้อจริงๆ ข้าจะรู้ช่วงเวลาที่น้ำตาลขาดตลาดได้ยังไง “ “ อืม! ถือว่าเป็นข้อแก้ต่างที่สามารถยอมรับได้ …เจ้าคิดแบบข้าไหมหัวหน้ากรมบริหาร “ “ คือ… เรื่องนั้นท่านแกรนด์ดยุก อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับการขาดแคลนก็ได้เพราะข้าได้ยินมาว่าท่าน