โรงพยาบาล
"ฟื้นแล้วเหรอลูก"
มะปรางรีบเข้าไปดูลูกสาวที่เปิดเปลือกตาขึ้นมามองรอบตัวอย่างงง ๆ
"หิวน้ำหรือเปล่า?"
เธอพยักหน้าบอกคนเป็นแม่ รู้สึกลำคอแห้งผาก เหมือนคนอดน้ำมาหลายวัน คนเป็นแม่รีบรินน้ำจากเหยือกใส่แก้ว แล้วเอาหลอดมาจ่อที่ริมฝีปากของเธอ
"ดื่มเยอะ ๆ เลย จะได้สดชื่น"เพราะกระหายน้ำ เธอเลยดูดน้ำจนหมดแก้ว"เดี๋ยวแม่ต้องไปบอกพยาบาลก่อนนะ ว่าลูกฟื้นแล้ว"
"เรนเป็นอะไรคะ"
เสียงหวานแหบแห้ง จนฟังแทบไม่เป็นคำพูด
"แล้วตอนนี้ลูกรู้สึกยังไงบ้าง"
"อ่อนเพลีย อยากนอนตลอดเวลา"
"คลื่นไส้หายหรือยัง หมอบอกให้เรนทานข้าวเยอะ ๆ"
"ตอนนี้ไม่รู้สึกค่ะ"มือของผู้สูงวัยกว่าลูบผมของเธอเบา ๆ
"เรนกำลังจะมีลูก"
เรนเดียร์ตาเบิกโพลง ใช้มือสัมผัสที่ท้องน้อยของตัวเอง น้ำตาผุดออกมาที่หางตา เธอไม่ได้เสียใจที่กำลังท้อง แค่กำลังสับสนที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว
"แม่อยากให้เรนบอกพ่อของลูกเรนให้รู้นะ
