เย็นวันนี้ เธอตั้งใจจะไปเล่นน้ำตกสักหน่อย หลังจากไม่ได้ไปมาสามวันแล้ว...
เธอเลือกแต่งชุดแซ็กสีขาวยาวกรอมเข่า แขนตุ๊กตาดูน่ารักเหมือนสาวน้อยไร้เดียงสา โดยสวมชุดบิกินีสีขาวเป็นชุดชั้นใน
เธอแต่งหน้าเล็กน้อย ปล่อยผมดำขลับยาวสลวย สะพายกระเป๋าผ้า เดินออกจากห้องนอนอย่างอารมณ์ดี ก่อนสองเท้าจะชะงัก เพราะดันเจอนายหัวเมฆาพ่อเลี้ยงยืนสูบบุหรี่อยู่ที่หน้าต่างห้องโถงชั้นบน
พอเขาได้ยินเสียงฝีเท้า ก็หันขวับมามองด้านหลัง เห็นเธอยืนห่างจากเขาประมาณห้าก้าวเดิน ดวงตาดุดันเบิกโพลง ตื่นตะลึงกับความงามดั่งนางฟ้าของลูกเลี้ยงสาวอย่างห้ามไม่ไหว
“จะไปไหนรึ ยัยแก้ว” นายหัวเมฆาจอมแกร่ง ชายวัยห้าสิบห้าที่ยังคงแข็งแรงบึกบึน สมกับเป็นนายของเหล่าคนงานชายฉกรรจ์กว่าห้าร้อยคน มองเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าด้วยสายตากลืนกิน
“ไปเล่นน้ำตกค่ะ” เธอตอบตามตรง เพราะไม่ได้กลัวว่าเขาจะห้ามแต่อย่างใด
นายหัวเมฆานิ่วหน้าเล็กน้อย “ไปคนเ
