“สัญญาแล้วนะ” เขาเหมือนเด็กชายตัวโตที่ต้องการคำมั่นสัญญาอย่างหมั่นเหมาะ ไม่อย่างนั้นจะไม่ยอมไปนอนเด็ดขาด “ค่ะสัญญา” เธอหอมแก้มเขาเร็วๆ กริชเดินตาลอยไปทิ้งตัวลงนอน ฝันหวาน เช้าวันใหม่ กริชจัดการโอนซื้อที่ใกล้ๆ และให้ผู้รับเหมามาตีราคาเพื่อต่อเติมบ้านพักเพิ่ม แม่ปรานีและเด็กๆ ที่โตเป็นสาวแล้วจะได้มีที่นอนเป็นส่วนตัว เจ้าของที่ก็ใจบุญด้วย จึงขายให้ในราคาไม่แพงนักเพราะต้องการที่จะย้ายไปอยู่กับลูกสาวคนเดียวที่ต่างประเทศ “ขอบคุณพี่กริชมากนะคะ ที่ช่วยเหลือคุณแม่กับเด็กๆ” เธอกราบที่อกของเขา “ทีนี้ก็ไม่ต้องกังวลแล้วนะ” “พี่กริชรู้ด้วยเหรอคะว่าข้าวกังวล” “รู้สิ ตอนยายแก้วมาขอร้องให้รับข้าวเข้าทำงาน ได้เล่าให้พี่ฟังหมดแล้ว พี่จะเป็นคนหนึ่งที่จะช่วยเรื่องทุนการศึกษาเด็กๆ เอง ข้าวจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องส่งเสียน้องๆ อีก” เขามีทรัพย์สมบัติและมรดกเงินทองจากบิดามารดาเป็นจำนวนมาก การทำบุญทำทานช่