“ตรงไหนกัน พี่ก็แค่พูดความจริง แต่งงานกันก็ต้องทำแบบนี้กันทุกวันอยู่แล้ว มันเป็นเรื่องธรรมดาของผัวเมียเลยนะครับ” เธอตาโตแล้วมองหน้าเขา กัดปากหน้าแดงเพราะเขาเริ่มยกสะโพกขึ้นลงให้ขยับโอบอุ้มแก่นกายของเขาอย่างไม่เร่งรีบ อยากรู้จังเขาถอดกางเกงตอนไหน ทำไมเธอถึงไม่ได้สังเกตนะ
“ทำทุกวันเลยเหรอคะ” ถามย้ำเสียงสั่นระริก
“อืม... ครับ”
“ขาดใจตายกันพอดี” พอได้ยินเธอพูดแบบนั้นเขาก็หัวเราะเบาๆ
“ขำอะไรกันคะ”
“ไม่มีใครตายเพราะร่วมรักหรอกครับ”
“เราอาจจะเป็นคู่แรกก็ได้นะคะ” ได้ยินเธอพูดแบบนั้นเขาก็อดหัวเราะไม่ได้ เธอเลยหยิกหัวนมของเขาด้วยความหมั่นไส้ เขาซี้ดปากเบาๆ ที่โดนหยิกเข้าให้
“ทำไมพี่ชายของแก้วถึงได้ทิ้งแก้วเอาไว้กับคนบ้ากามแบบพี่หมอกันคะ”
เขาชะงักกึก กดเธอไปกับแคร่ไม้ ยกขาเธอขึ้นพาดบ่า
“เมื่อกี้ว่าอะไรนะครับ พี่ฟังไม่ชัด” เขามองจ้องตาเธอ
“พี่หมอบ้ากาม”
“พี่จะทำโทษคนปากดียังไงนะ”
“เรายัง
