หุบเขาแห่งหนึ่งในประเทศอิตาลี
สองเท้าเล็กเดินมาถึงจุดนัดพบ เป็นโค้งแรกของหุบเขา หญิงสาวในชุดสบายๆแต่ยังคงดูทะมัดทะแมงและคล่องแคล่ว ผมยาวถึงกลางหลังถูกรวบสูงรัดตึงเป็นหางม้าทำให้เห็นลำคอระหงยิ่งดูสง่างาม หญิงสาวยืนมองทิวทัศน์ในมุมกว้างก่อนจะค่อยๆหลับตาลงสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าจนเต็มปอดแล้วค่อยๆผ่อนลมหายใจออกมาอย่างช้าๆ
เธอก้มดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือ ถึงได้รู้ว่าเธอมาเร็วไปห้านาทีแต่มันก็ดีตรงที่ว่า เธอมีเวลาเหลือที่จะเดินชมธรรมชาติรอเพื่อนสนิท เพื่อนคนเดียวที่เธอมีอยู่ เพราะเธอไม่เหมาะที่จะมีเพื่อนเยอะหรือแม้กระทั่ง ไม่เหมาะที่จะมีคนรัก
เสียงฝีเท้าที่เดินเหยียบใบไม้แห้งทำให้เธอหันไปตามทางของเสียงทันที แต่ผิดคาดคนที่เดินมาหาเธอกลับไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่เป็นพ่อบุญธรรมของเธอ
"พ่อ!!" น้ำเสียงที่แผ่วเบาพร้อมกับสายตาที่กวาดมองไปรอบๆ เธอเห็นความผิดปกติบางอย่าง เธอรู้สึกได้ตามสัญชาตญาณของนักฆ่า
"ไม่ไ
