ตึก ตึก เสียงสองเท้าหนักของมาเฟียหนุ่มเดินตรงเข้าไปทรุดตัวนั่งลงยังโซฟาราคาแพงในห้องทำงานของตัวเองด้วยท่าทีคิดหนัก คิ้วหนาขมวดเข้าหากันไม่หยุด "ไหนว่าจะไปหาพ่อฉัน" เจนนี่ที่นั่งรออยู่แล้วในห้องเอ่ยถาม หลังจากที่น้องชายฝาแฝดของเธอโทรบอกว่าเจย์เดนจะเข้าไปหาพ่อของเธอ ทว่าผ่านไปหลายชั่วโมงก็ยังไม่เห็น ทำให้หญิงสาวตัดสินใจมานั่งรอที่บ้านของอดีตคนรักแทน แม้ว่าเรื่องของเธอกับเขาจะจบลงไม่สวยงามนัก แต่สิ่งที่เจนนี่ปฏิเสธไม่ได้เลยก็คือ ความห่วงใยที่มีต่อเจย์เดนในฐานะเพื่อน "ไม่ได้ไปแล้ว" ปากหนาตอบกลับ ซึ่งในตอนนั้นเอง ฟีนิกซ์ก็เดินเข้ามาในห้องด้วยความเป็นห่วงเพื่อนเช่นกัน "ไอ้เวร! หายไปไหนมา ไหนว่าจะไปหาพ่อกู" "กูเปลี่ยนใจ" ริมฝีปากหนาตอบ "แล้วไปไหนมา" เจนนี่ถาม ทำให้เจย์เดนหันไปมองเพื่อนทั้งสอง "กูไปหาพ่อทับทิมมา" "ฮะ? ประธานรัฐสภาอะนะ?" ฟีนิกซ์ถาม "อืม" "ทำไมถึงไป" เสียงเจนนี่ "ก็ฉันไ