หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...
"แก...โอเคขึ้นหรือยัง" เสียงภูวนาถเอ่ยถามทับทิมขณะที่สมาชิกในบ้านกำลังนั่งทานอาหารเช้ากันอยู่
"เรื่องอะไร"
"เคลวิน"
"พ่อก็รู้อยู่แล้ว ว่าหนูไม่ได้รู้สึกอะไรกับเคลวิน"
"ฉันรู้ ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น ฉันหมายถึง...เรื่องการแต่งงาน ยังไงแกก็ต้องถูกคนที่ไปร่วมงานวันนั้นพูดถึง"
"หนูไม่แคร์ พ่อก็รู้นี่ว่าหนูไม่เคยสนอะไรคนพวกนั้น" เจ้าของใบหน้าเรียวสวยตอบ ซึ่งไกอาที่ได้ยินก็อดรู้สึกหมั่นไส้คนเป็นพี่ไม่ได้ที่ช่วงหลัง ๆ มา เหมือนพ่อของเธอจะสนใจแต่ทับทิม
"หนูอิ่มแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ" พูดจบ สองเท้าบางก็เดินออกไปทันทีพร้อมกับแม่ของเธอ
"ฉันด้วยค่ะ" ทั้งสองพากันเดินออกไปอย่างเริ่มแสดงออกชัด ทว่าภูวนาถก็ไม่คิดสนใจ
"เรื่องแฟนเก่าแกน่ะ"
"คะ?"
"มาเฟียเลือดร้อนคนนั้น"
"อ๋อ..."
"เขายังติดต่อหรืออะไรแกมาหรือเปล่า" สิ้นเสียงคนเป็นพ่อเอ่ยถาม ร่างสวยก็ชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะส่า
