"ทำไมถึงอยากเข้ามาในห้องนี้นัก"
"ท่านคีย์" ใจฉันแทบหยุดเต้น เขาตามมาได้ยังไง
"รหัสที่เธอได้มันเป็นรหัสเก่าซึ่งปกติจะเปลี่ยนทุกอาทิตย์ แต่ตอนที่เกิดเรื่องคนลักลอบเข้าห้องเชือด ซึ่งฉันไม่เชื่อว่าอบเชยจะมาเที่ยวเล่นตามคำสารภาพเลยไม่เปลี่ยนรหัส เพราะ..ถ้ามีคนเข้ารหัสเก่าสัญญานสั่นสะเทือนจะดังภายในห้องนอนของฉัน"
"ฉลาดเกินไปแล้ว"
"เธอต่างหากที่โง่"
หมับ! `คีย์เดินตรงมาคว้าบีบคอจินดาไว้ แววตาของเขาน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ จนตัวเล็กตาเหลือกจากแรงกดพยายามส่งเสียงร้องท้วง
"น...หนูหายใจไม่ อะ..ออก"
"เธอกำลังพยามทำอะไรกันแน่ จินดา!"
"ฮึกกก อัก"
"จินดา!!"
"ฉันไม่ใช่จินดานะ!!!"
พึกก~ สาวน้อยใช้แรงเฮือกสุดท้ายผลักเขาจนผละออกก่อนจะพูดเสียงดังชัดเจน
"เธอหมายความว่ายังไง" ผมแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง
"หนูเคยโดนแม่คุณทำร้ายจนปางตาย แล้วต้องหาทางกระเสือกกระสนกลับมา หนูต้องทำทุกวิถีทางให้คุณเชื่อแล้วจัดกา
