@ หมู่บ้าน
หลายวันต่อมา
"จินดา จินดา" เสียงเรียกดังก้องเมื่อสาวน้อยขยับตัว
"อือ พะ..พ่อ..." ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ตอนนี้จำอะไรไม่ค่อยได้แต่รู้สึกเจ็บไปทั่วตัว
"คนเก่งของพ่อ ฮึก" พ่อจับมือนั่งสะอื้นข้างๆ
"ขอบคุณนะคะ"
"ใจพ่อแทบขาดเมื่อพวกเผ่าดำบอกลูกถูกแทงแต่ดีที่เรามีหมอเก่ง"
"หนูไม่เป็นอะไรแล้วนะคะ"
"เราควรหยุดแค่นี้แล้วไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด"
"ทำไมล่ะคะ?"
"มันไม่ไปลอดภัย มีคนสะกดรอยตามลูกตลอดเท่าที่พ่อสังเกต"
โต้ม!
"ปล่อยกูนะเว้ย!!!"
"มันลักลอบเข้ามาพี่เข้ม"
"กูบอกให้ปล่อยไงวะ"
ชายผู้ปกป้องหมู่บ้านลากบางคนที่รุกล้ำเข้ามา
"พี่บุญกอป" ฉันตกใจจนพยุงตัวลุกนั่ง
"คุณจินดาผมเป็นห่วงแทบแย่ แค่อยากจะรู้ว่าคุณปลอดภัยไหม"
"หรือที่พ่อบอกคนสะกดรอยตามหนูคือพี่บุญกอป"
"มันเป็นใคร" พ่อถามเสียงเข้ม จินดาจึงอธิบายให้ฟัง
ชั่วโมงต่อมา
"คุณจินดายังเจ็บเเผลผมว่าควรพักผ่อน" บุญกอปคอยดูแ
