“คะ... คุณเป็นเมียคุณพายเหรอคะ” สายป่านรู้สึกว่าตัวเองชาวูบไป ทั้งร่าง แทบหาเสียงตัวเองไม่เจอ ลำคอแห้งผาก หัวใจเจ็บแปลบรุนแรง
“ใช่ แล้วฉันก็กำลังท้องกับเขา ฉันไม่รู้หรอกนะว่าพี่พายจะเก็บเธอไว้ ได้นานแค่ไหน เขาก็เป็นแบบนี้แหละ แรกๆ มักเห่อของใหม่ สักพักก็เบื่อ ฉันเข้าใจว่าเขาเดินทางบ่อย อาจจะหาเศษหาเลยไปตามประสาผู้ชาย แต่สำหรับฉันแล้ว ฉันเป็นที่หนึ่งสำหรับเขาเสมอ ฉันท้องแบบนี้ เขาก็ไม่อยาก ทำให้ฉันกระทบกระเทือน เขาเป็นห่วงฉัน ฉันเองก็ใจกว้างพอที่จะให้เขาไปนอนกับพวกผู้หญิงชั่วคราว เพราะสุดท้ายเขาเบื่อก็เขี่ยทิ้ง”
“คะ... คุณท้องเหรอคะ ท้องกับคุณพาย”
“ฉันจะกุเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นหรอกนะ” เพชรายืนประจันหน้ากับเด็กสาว สายป่านมองท้องนูนๆ ของคนตรงหน้าก่อนที่น้ำตาจะไหลพรากอาบแก้มนวล
จริงๆ เพชรากลับมาเอาของบางอย่างในห้องนี้ เพราะตอนเลิกกับพายัพ อี
