พราวมุกมองแหวนเพชรน้ำงามที่นิ้วนางข้างซ้ายด้วยความรู้สึกแปลกประหลาด ขณะที่เธอนั่งอยู่ในรถยนต์ของตรัย เขาดูอารมณ์ดี หันมองเธอเป็นระยะด้วยสายตารักใคร่
“พี่รู้ว่าพราวอาจจะรู้สึกว่ามันกะทันหันและไม่ทันตั้งตัว แต่เมื่อคืนพี่ไม่ได้ป้องกัน พราวอาจท้องได้”
“พี่ตรัยทำเพราะรู้สึกผิดและอยากรับผิดชอบหรือเปล่าคะ” เธอเอ่ยถามเขาตรงๆ
“พี่ไม่ได้รู้สึกผิด เพราะพี่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น พี่อยากครอบครองพราวทั้งตัวและหัวใจ ส่วนความรับผิดชอบมันเป็นสิ่งที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งต้องทำกับผู้หญิงที่เขาตั้งใจล่วงเกิน แต่พี่ทำไปทั้งหมดด้วยความรัก พี่ไม่อยากยืดเยื้อ ในเมื่อพราวใจตรงกับพี่ เพราะถ้าไอ้พายกลับมา พี่อาจจะไม่มีโอกาส มันหวงพราวยิ่งกว่าอะไร”
“อย่าบอกนะคะว่าที่พี่พายไปต่างจังหวัดเพราะพี่ตรัย” เธอเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราว
“ไม่ทั้งหมด ไอ้พายมันไปทำงานจริงๆ แต่... หมายถึงอาจจะกลับมาช้าหน่อย”
“เจ้าเล่ห์ พี่ตรัยค
