ศศิประคองมารดาไปยังที่นอน ก่อนจะห่มผ้าให้ วันนี้พยาบาลพิเศษของท่านลาไปทำธุระ เธอจึงเป็นคนดูแลมารดาแทน แต่อาการท่านดีขึ้นมากแล้ว จึงไม่มีอะไรให้ห่วงนัก
หญิงสาวห่มผ้าให้มารดาอย่างอ่อนโยนก่อนจะปิดไฟเดินออกมาจากห้อง พอเข้าห้องของตัวเองได้ เธอก็รีบอาบน้ำอีกรอบเพราะอากาศร้อน ก่อนจะเดินออกไปรับลมที่ระเบียง
เธอชะงักเมื่อเปิดบานกระจกออกมายังระเบียงพร้อมกับเพื่อนบ้านอีกฝั่งที่ออกมายืนรับลมที่ระเบียงเหมือนกัน
บ้านของเขากับเธออยู่ใกล้กันมาก ห้องก็ใกล้กัน เขาทำมือทำไม้อะไรบางอย่าง ก่อนจะเขวี้ยงกระป๋องนมข้นหวานที่ใช้แล้วมาให้เธอ ศศิกระโดดรับโดยสัญชาตญาณ มองกระป๋องนมที่เจาะรูร้อยด้วยเชือกอย่างแปลกใจ
เหมันต์ทำท่าแนบกระป๋องนมกับหู เธอก็เลยแนบตามที่เขาบอก
“คิดถึง” เขากรอกเสียงลงไปในกระป๋องนม คำพูดนั้นผ่านมาทางเชือกเส้นสีขาวเล็กๆ มากระทบกับหูให้เธอได้ยิน
สมัยเด็กเธอกับเขาเคยเล่นแบบนี้กันออกบ่อย ศศิหน้า
