ใจเจ้ากรรมมันไม่รักดี รู้สึกแปลกประหลาดกับคนตรงหน้าจนมิอาจ ทัดทานได้ เธอแอบรักเขามานานแล้วนั่นเอง ใช่แล้ว... ตั้งแต่เด็กที่เธอมีพี่ชายคนนี้อยู่ในสายตามาโดยตลอด
เมื่อความรักเข้ามาทายทัก...
ใจคนเรามันพลั้งเผลอไปแล้ว มันยากที่จะระงับได้ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งถลำลึก จนเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะถอนตัวถอนใจได้อย่างไรกัน
“กินเยอะๆ นะ พี่รู้สึกว่าเราผอมลง” เขาตักอาหารให้เธอ นั่นทำให้ศศิหลุดจากภวังค์ความคิดมากมายของตัวเอง
“ขอบคุณค่ะ”
“เราอยากเริ่มทำงานวันไหน”
“เอ่อ.. แล้วแต่พี่เหนือเลยค่ะ”
“อาทิตย์หน้าแล้วกัน” เขาสรุปเพื่อให้เธอได้เตรียมตัว
“ขอบคุณค่ะ”
“พรุ่งนี้จะพาไปซื้อเสื้อผ้า”
“ขอบคุณค่ะ แต่ลูกจันทร์...” เธอทำท่าจะปฏิเสธเพราะเกรงใจเขา
“ไม่มีแต่ครับ” เขาตัดบท
“เผด็จการจังค่ะ” เธอแอบค้อนเขา
“พี่อยากให้เลขาฯ ใส่ชุดสวยๆ ครับ”
“ถ้าลูกจันทร์ไปซื้อเอง กลัวไม่สวยเหรอคะ ลูกจันทร์ก็มีรสนิยมเหมือ
