“ลาก่อนนะคะคุณดล ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะค่ะ” ระรินเดินข้ามศพของณดลออกไปพร้อมกับบุตรสาว แต่พอดีกับพยาบาลเดินเข้ามา รสิกาหัวไวจึงรีบแก้ไขสถานการณ์
“คุณแม่ขาไม่ต้องไปตามพยาบาลแล้วค่ะ พี่เขามาแล้ว คุณพี่พยาบาลคะ ช่วยด้วยค่ะ คุณป่วยกลิ้งตกลงจากเตียงค่ะ”
“เกิดอะไรขึ้นคะนี่” พยาบาลตกใจรีบเอ่ยถาม
“เราเข้ามาก็เป็นแบบนี้แล้วค่ะ” ระรินรีบพูดอย่างร้อนใจ พยาบาลรีบไปตามหมอและพยาบาลคนอื่นมาช่วยคนไข้ แต่สุดท้าย ณดลก็ไม่รอด
ทางโรงพยาบาลจึงรีบโทร. ไปแจ้งณดาในทันที เธอรีบบอกรุจน์ เพื่อเดินทางมาที่โรงพยาบาลโดยด่วน
“พี่รุจน์คะ คุณพ่อ ฮือๆ ๆ” ณดาร้องไห้มาตลอดทาง เธอไม่คิดว่าบิดาจะมาด่วนจากไปแบบนี้
“ทำใจดีๆ เอาไว้นะ พี่จะอยู่เคียงข้างน้องดาเสมอ”
“พี่รุจน์...” เธอสะอื้น รู้สึกเหมือนก้อนอะไรแล่นมาจุกที่คอหอย เขาปลอบเธอไปตลอดทางจนถึงโรงพยาบาล ณดาแทบเข่าทรุดเมื่อเห็นศพบิดา เธอทำอะไรไม่ถูก ดีที่รุจน์คอยช่วยเหลือ
