และแล้ว คำพูดดังกล่าวก็ลากประธานจ้าวเข้ามามีเอี่ยวด้วย นั่นคือต้องการจะสื่อว่าประธานจ้าวเชิญแขกที่ไม่เหมาะสมมาร่วมงาน แต่ทว่า หลิงอวิ๋นไม่เห็นว่าประธานจ้าวจะมีปฏิกิริยาตอบสนองแต่อย่างใด เขายังคงเสวนารำลึกความหลังกับสหายท่านหนึ่งอยู่ และไม่ได้ใส่ใจทางนี้เลย
“ประธานเถียน ผมจะกล้าไม่มาได้อย่างไรในเมื่อคุณยังมาได้ ก่อนหน้านี้เรื่องที่ดินทางตอนใต้ผืนนั้น ต้องขอขอบคุณคุณมาก หากไม่ใช่เพราะประธานเถียนออมมือให้ ผมคงจะไม่ได้มาครอบครอง”
เจี่ยงเทียนรุ่นเริ่มตอบโต้กลับ สำหรับเรื่องนี้หลิงอวิ๋นเองก็พอจะรู้ เขาเคยอ่านรายงานข่าวที่ยาวเหยียดจากในหน้าหนังสือพิมพ์
นักข่าวพวกนั้นก็ทำอย่างกับเป็นตำรวจ นำเอาเรื่องราวที่ยังไม่ชัดเจนมาบอกเล่าประหนึ่งว่าเป็น “สถานที่เกิดคดีความ” เสียอย่างนั้น ทำอย่างกับว่าเป็นประสบการณ์โดยตรงของพวกเขาเอง
โดยเฉพาะรายงานข่าวนั่น รายงานได้อย่างกับนักข่าวผู้นั้นได้แฝงตัวอยู่ในองค์
