“คุณลูกค้าจ่ายเงินให้เธอไปเท่าไหร่หรือครับ”
“เอ่อ...”
ลูกค้าสูงวัยหยุดคิดเล็กน้อย ก่อนจะตอบออกมา
“สองหมื่นห้า”
คาฟาห์ระบายยิ้มเล็กน้อย เขาล้วงกระเป๋าสตางค์สีดำออกจากกระเป๋ากางเกงขายาวเนื้อดี ก่อนจะหยิบธนบัตรสีเทาหลายสิบใบยื่นให้กับลูกค้าสูงวัย
“สามหมื่นบาท จ่ายแทนเธอครับ”
ลูกค้าสูงวัยรีบรับเงินมาถือเอาไว้ และยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“งั้นผมขอให้เรื่องจบแค่นี้นะครับ”
“ก็ได้ ผมจะไม่เอาเรื่องอีก”
“ขอบคุณมากครับ งั้นขอให้คุณลูกค้าพักผ่อนที่โรงแรมของเราด้วยความสุขนะครับ” คาฟาห์ระบายยิ้มกว้าง แสดงท่าทางเป็นเจ้าบ้านที่ดีได้อย่างยอดเยี่ยม
“ขอบคุณครับ”
ลูกค้าสูงวัยรีบเก็บเงินลงกระเป๋ากางเกงก่อนจะเดินจากไป คาฟาห์มองตามไปจนลับตา และก็ผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อสามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ แต่กระนั้นก็อดนึกเคืองผู้หญิงคนนั้นไม่ได้
“หวังว่าเธอจะไม่เข้ามาขายบริการในโรงแรมของฉันอีกนะ”
คาฟาห์หมุนต
