“อาพีท...”
ลลิลสัมผัสสันกรามแกร่งด้วยอุ้งมือเบา ๆ เธอยิ้มทั้งน้ำตาและไม่รู้เลยว่าพัลเลเดียมเลื่อนกางเกงหลุดไปจากตัวเขาก่อนที่ชุดสวยร่วงหลุดจากเรือนร่างกลมกลึงตอนไหน ร่างกายห่อหุ้มด้วยนวลเนื้อนุ่มนิ่มและขาวผ่องแทบไม่รู้สึกถึงความหนาวเหน็บจากลมทะเลที่พัดขึ้นฝั่งขณะบดเบียดกับร่างหนาใหญ่เบื้องบน รู้เพียงลิ้นเปียกฉ่ำที่สอดลึกเข้าไปในปากเมื่อเขาปิดริมฝีปากนุ่มเอาไว้ จุ่มจ้วงอย่างหิวกระหายและเธอเกิดความซาบซ่านท่วมท้นจากความผ่อนคลายและไว้วางใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พัลเลเดียมดูดปลายลิ้นเล็กเบา ๆ พร้อมกระซิบ
“จำได้ไหม...เมื่อก่อนเธอพยายามปิดปากไม่ยอมให้ฉันจูบ”
“จำได้ค่ะ...ก็ลิลไม่เคยจูบนี่คะ”
“แต่ตอนนี้เธอจูบเก่งแล้วนะ...อา...เธอทำให้ฉันอยากกลืนลิ้นเล็ก ๆ ของเธอ...และอยาก...เข้าไปในตัวเธอ...ไม่เป็นไรใช่ไหม”
ชายหนุ่มกระซิบเสียงแผ่วขณะบดเบียดสะโพกหนาและความแข็งขึงใต้ท้องน้อยของหญิงสาว
“มะ...
