"หนูขอบคุณพี่คาร์ลอสมากนะคะที่พาหนูมาเลือกซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ เวลาที่หนูออกเดินเคียงคู่กับเจ้าพ่อมาเฟีย พี่คาร์ลอสจะได้ไม่ต้องอายคน"
ตั้งแต่เช้าแล้วที่หญิงสาวถูกเขาปลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวพร้อมกัน เพียงเพราะบอกว่าจะพานางบำเรอของตัวเองออกไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา หลังจากที่กักขังตัวเด็กสาวน้อยเอาไว้ด้วยไฟพิศวาสเร่าร้อน
หนูหญ้าอ่อนรู้สึกตื่นตาตื่นใจมากราวกับนกน้อยในกรงทองที่เพิ่งถูกปล่อยออกมาโบยบินได้อย่างอิสระตามใจชอบ เจ้าพ่อคาร์ลอสเองก็มีรอยยิ้มมีความสุขที่เห็นเด็กสาวตื่นเต้นกับสิ่งของใหม่ๆ
"จะอายทำไม เวลาที่เธอเปลือยต่อหน้าฉันสองต่อสองมันสวยมากกว่า" เสียงเข้มหนากระซิบเบาๆ ใบหน้าหวานแอบแดงระเรื่อกับคำพูดลามกของคนหยาบกระด้าง
"เอ่อ...>//< หนูชักจะหิวข้าวแล้ว เราไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่าค่ะ" หญ้าอ่อนเข้ามาควงแขนแกร่งของเจ้าพ่อมาเฟีย ผู้เป็นหนี้(หัวใจ)ของตน
"อืม ก็ดีเหมือนกัน มัวแต่
