“ดีแล้วค่ะ ต่อจากนี้ไป หนูเล็กจะพยายามไม่ให้ตัวเองป่วยอีกแล้วนะคะ”
“เธอไม่ได้ป่วยเลยนราวดี” เขาทำเสียงดุ
“แต่เอาตัวเองไปรับกระสุนแทนคนอื่น” คนบนเตียงหน้าหงอ เมื่อเขาทำเสียงดุใส่
“ตอนนั้นหนูเล็กตกใจนี่คะคุณสน”
“วันหลังห้ามทำอะไรเสี่ยงๆ แบบนี้อีกนะ”
“ถ้าเป็นคุณสน หนูเล็กก็จะกระโดดเข้าช่วยเหลือค่ะ”
“ไม่เอาแล้ว ห้ามพูดอะไรเสี่ยงๆ แบบนี้อีก” เขากุมมือเธอเอาไว้
“แต่ก็ขอบคุณเธอมากๆ ที่คิดกับฉันแบบนั้น เพราะถ้าเป็นเธอ ฉันก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน” เขาดึงเธอมากอดเบาๆ อย่างทะนุถนอม นราวดีหลับตารับไออุ่นจากเขาอย่างเป็นสุข แผลของเธอดีขึ้นมาแล้ว จึงขยับไปไหนมาไหนได้สะดวก อีกทั้งไม่ได้โดนจุดสำคัญ จึงไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง
บทส่งท้าย
สนจัดงานแต่งงานเล็กๆ ขึ้นมาเพื่อเป็นการให้เกียรตินราวดี แม้หญิงสาวจะไม่ได้ต้องการก็ตามที เพราะนราวดีไม่อยากให้เขายุ่งยาก อีกอย่างหนึ่ง... เธอคิดว่างานแต่งงานมันไม่ได้สำคั
