เวลาต่อมา
วันนี้ทั้งวันพี่เเทนเองเอาเเต่ก้มหน้าก้มตาหางานทางอินเตอร์เน็ต ไม่วายยังเอาปากกามานั่งเเต่งเพลงทำรายได้คู่กับพี่เปอร์อีก ปั่นงานจนหัวยุ่งไปหมดเเล้ว ไหนจะนั่งคิดงานบัญชีรายรับ รายจ่ายอย่างเคร่งครัดมาหลายชั่วโมง โต๊ะทำงานเขารกไปหมดเลยเนี่ย
ผมอยากจะช่วยเขาให้ได้มากกว่านี้นะเเต่เเค่เรียนเเล้วช่วยเขาทำงานที่ร้านอีกร่างผมก็จะแตกเป็นเสี่ยงๆ อยู่แล้ว ผมเข้าใจพ่อพี่เเทนเขานะฮะจะให้ยอมรับเด็กเเบบผมมันยาก เขามีทุกอย่างที่เพียบพร้อมเขาก็คงได้คนที่ดูเเลลูกชายคนเดียวเขาได้นั่นเเหละ
"พีช..เย็นนี้ไปร้องเปิดหมวกกันที่ตลาดเปิดท้ายกันมั๊ยไอ้เปอร์บอกที่นั่นวันนี้คนจะเยอะ"
"เอางั้นอ่อ..เเล้วพี่เเทนเเต่งเพลงเป็นไงบ้างฮะได้หรือเปล่าขอดูหน่อยดิ"
"ไม่ได้! "
"เอ้าทำไมขี้หวงจังเลยฮะ คนเเก่ขี้งอเเงเอามาดูบ้าง"ผมพยายามชะโงกดูกระดาษเพลงที่เขาเขียนลายมือเหมือนไก่เขี่ยละเลงลงไป เหมือนทำมาเพื่อให้เขาอ่านได
