[ลูกพีช ::PART]
เช้าวันต่อมา
เวลา08.30น.
ผมตื่นขึ้นมาสายตามองไปรอบๆ ก็ไม่เจอพี่เเทนเเล้ว เมื่อคืนผมนอนรอเขากลับบ้านตั้งนานจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้เนี่ย เเล้วเขาไปไหนทำงานจนไม่กลับมาหรือไง
"เถลเถลที่ไหนอีกเนี่ย พีชมีเรียนเช้านะฮะ.."ผมบ่นพึมพำเช็คดูว่ามีเบอร์พี่เเทนโทรเข้ามาหรือเปล่าเเต่มันก็ไม่มี เเถมพอโทรกลับไปดันปิดเครื่องใส่ผมอีก เออดีไปไหนวะเนี่ย อย่าให้รู้ตัวนะบอกก่อน -.-
'เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณา..'
"อืมมม.."ผมเด้งตัวขึ้นไปอาบน้ำเเต่งตัวให้เรียบร้อย สงสัยคงจะไปนอนที่ทำงานเขาล่ะมั้งป่านนี้จะเป็นยังไงมั่งเนี่ย ในหัวผมมันกำลังประเมินผลในตอนเช้า สายตาจ้องตัวเองในกระจกที่สะท้อนตัวผมกลับมาอยู่ก็พบว่าผมกำลังขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น แต่สักแปปเหมือนสมองผมมันจะประมวลผมอะไรบางอย่างได้
"เออ! เพื่อนๆ เขาไง.." ในหัวผมมันนึกขึ้นได้ว่าพี่เเทนยังมีพี่เปอร์พี่ฟ่างอยู่อ
