จินถงรีบตรงเข้าประคองร่างแม่ทัพทันที พร้อมกับคนในหน่วยลาดตระเวนที่ยืนอารักษ์ขาผู้เป็นนายเอาไว้ อีกฝั่งก็เป็นคนของหยวนเหอที่กำลังต่อสู้และขยับเข้ามาหา
“ซือหลางเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง”
เมื่อมาถึงจุดที่ญาติผู้น้องอยู่ หยวนเหอก็รีบตรงเข้าไปประคองทันที ซือหลางยิ้มออกมาเล็กน้อย
“กระหม่อมไม่เป็นไรพะย่ะค่ะ อย่ากังวลไปเลย”
แม้อีกคนจะเอ่ยเช่นนั้น แต่อีกฝ่ายก็รู้ดีว่าแม่ทัพนั้นดูท่าจะไม่รอดแน่ เพราะธนูปักลงที่กลางอกเช่นนี้ ซือหลางกระอักเลือดออกมาจนทุกคนต่างก็ใจหาย
“ท่านแม่ทัพอดทนไว้ขอรับ”
จินหยางเอ่ยขึ้นอย่างกังวลใจ ก่อนจะหันกลับไปต่อสู้กับอีกฝ่ายที่กำลังกรูกันเข้ามาหมายจะเอาชีวิต
จางเสิ่นยกยิ้มก่อนจะปล่อยพลังออกไปอีกครั้งด้วยการร่ายมนตร์กระบี่นับร้อย เพื่อสังหารกลุ่มคนที่เป็นปรปักษ์กับตนให้สิ้นซากในคราเดียว
แต่พออาวุธนั้นพุ่งตรงมาใกล้ก็มีร่างของสตรีสองนางพร้อมปีกขาวงดงามปกป้องคนทั้งหมดเอาไว้ ซือห
