“คุณภพรู้ตัวไหมครับว่าคุณภพทำงานเหมือนคนร้อนเงินเลยนะครับ” ก้อนถามเจ้านายที่ช่วงนี้จริงจังจนพวกเขาอดสงสัยได้
“ผมเห็นด้วยกับไอ้หมายนะครับหรือว่านายไปติดหนี้ใครเขาไว้ เลยต้องรับทำงานหาเงินใช้หนี้ครับ” ก้านมองเจ้านายที่เอาแต่ทำงานจนแทบไม่มีเวลาได้พัก นี่ก็เข้าวันที่สี่แล้วที่ภีมภพทำงานตั้งแต่เช้าจนเกือบสองทุ่มเขาถึงได้หยุดพัก
ที่ต้องทำงานตลอดแบบนี้ก็เพราะถ้าว่างทีไรเขาก็มักจะคิดถึงแต่ใบหน้าหวานของคนรัก และอยากจะเร่งเวลาให้มันเร็วขึ้น ความคิดถึงที่มีให้เธอตอนนี้มันมากกว่าเดิมหลายเท่า
“หมาย ก้าน ช่วงที่ฉันไม่อยู่ก็ช่วยกันดูคนงานด้วย อย่าให้มีปัญหา แล้วไม่ต้องโทรตามนะตั้งแต่เที่ยงวันศุกร์ถึงค่ำวันอาทิตย์ ถ้าใครโทรหาฉัน ฉันจะหักเงินเดือนครั้งละห้าร้อย ถ้าครั้งที่สองก็เพิ่มเป็นหนึ่งพันบาท” ภีมภพกล่าวเสียงเข้ม
“แล้วถ้างานมันมีปัญหาพวกผมจะถามใครล่ะครับ” สมหมายถาม
“นายทำงานกับฉันมากี่ปีแล้ว ถ้าแ
