ช่วงสายวันต่อมา
คณินที่ตื่นมาก่อนร่างบางของวันวัน เขาก็มองใบหน้าสวยด้วยความเอ็นดู คนอะไรไม่ว่าจะทำอะไรก็ทำให้เขาเอ็นดูได้ตลอด แม้กระทั่งเวลาหลับ
อื้อออ
วันวันที่เริ่มรู้สึกตัว ก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆ ดวงตากลมสวยก็ต้องเบิกกว้างเมื่อสายตาของเธอเห็นคนตรงหน้าคือ คณิน
“ ตื่นแล้วเหรอครับ ” คณินถามคนตรงหน้าออกไป
“ ค่ะ ” วันวันตอบเขา และภาพในหัวก็ปรากฏขึ้น ฉากต่างๆที่เธอกับเขาทำเรื่องอย่างว่ากันผุดขึ้นมา ทำให้ใบหน้าสวยแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที
“ ไม่สบายรึป่าว ” คณินที่เห็นสีหน้าคนตัวเล็กก็ถามเธอทันที ด้วยความเป็นห่วง เพราะหน้าของวันวันแดงขึ้น
“ ป่าวคะ ”
วันวันพุดออกไป แล้วพลิกตัวลุกขึ้น เธอกวาดสายตามองไปรอบๆห้องที่ไม่คุ้นเคย จนอดสงสัยไม่ได้ว่าที่นี้ที่ไหนกัน
“ ที่นี้ที่ไหนคะ ” เธอถามเขาออกไป
“ คอนโดของพี่เองครับ ” คณินตอบออกไป และลุกขึ้นนั่งข้างๆวันวัน
“ อยากอาบน้ำรึป่าว ” เขาถามเธออีกค
