พอผมขึ้นมาบนห้องของวันวัน ก็ได้มองไปรอบๆห้อง ห้องของเธอมีขาดไม่ใหญ่มาก มีเตียงมีตู้ เฟอร์นิเจอร์ครบทุกอย่าง ผมนั่งลงที่เตียงเล็กของเธอ
“ เหนื่อยมั้ยครับ ” แล้วรั้งเธอเข้ามานั่งบนตักของผมและถามออกไป
“ ค่ะ ” วันวันพยักหน้า และซบมาที่อกผม ผมเลยลูบผมเธอเบาๆ เพียงไม่นานเธอก็หลับในอ้อมกอดผมเหมือนทุกครั้ง สงสัยวันนี้เธอคงเหนื่อยมาก เลยหลับง่ายกว่าปกติ
เราใช้เวลาอยู่ที่บ้านของวันวัน 2 คืน ก็พากันกลับ และจะกลับไปอีกตอนงานแต่งเลย เพราะพ่อและแม่ของเธอไม่อยากให้วันวัน น้องรถบ่อย ส่วนงานแต่ทางพ่อและแม่ของเธอจะเตรียมเอง งานจะจัดขึ้นอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า โดยพิธีของภาคอีสาน ผูกข้อไม้ข้อมือและจัดงานเล็กๆ ส่วนงานที่จะจัดในกรุงเทพ ทางบ้านผม ก็จะเป็นคนเตรียมเอง
@กรุงเทพ
” นั่งรถเหนื่อยมั้ยครับ “ เมื่อมาถึงคอนโดผมก็ถามเธอออกไป
” เมื่อยนิดหน่อยค่ะ “ ก็ต้องนั่งรถตั้งสามชั่วโมงกว่า ดีที่รถไม่ติด เลยมาถึงไวห
