ลูกค้า

1593 คำ

คอปเตอร์พาหญิงสาวมาทานอาหาร ร้านหนึ่งบรรยากาศที่นี้ค่อนข้างเป็นธรรมชาติ เป็นร้านอาหารที่ติดแม่น้ำ “ อยากทานอะไรสั่งได้เลยนะ “ “ พี่คอปเตอร์สั่งเลย ฉันทานได้หมด “ เมื่อเข้ามาในร้าน เขาก็บอกกับเธอ และจัดการสั่งอาหาร มาสามสี่อย่าง เพียงไม่นานอาหารก็มาเสริฟ หลังจากที่เราทานข้าวกันเสร็จแล้ว คอปเตอร์ก็ขับรถมาส่งเธอที่หอพัก แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้บอกทาง เขาจำได้ คอปเตอร์ขับรถมาจอดที่หน้าหอพักของหญิงสาว “ ขอบคุณค่ะที่มาส่ง แล้วก็ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้ อร่อยมาก “ เธอบอกกับเขา “ อยากเรียนต่อมั้ย “ อยู่ๆเขาก็ถามเธอขึ้นมา หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ คอปเตอร์ขับรถมาส่งเธอ ระหว่างทางเขาก็คิดมาตลอดทาง เธอคงมีเหตุผลอะไรที่ทำให้ไม่ได้เรียนต่อ แต่เขาอยากช่วย เลยถามเธอออกไป เพราะตอนที่เขาถามเธอเรื่องเรียนนั้น ใบหน้าของเธอแอบเศร้า “ คะ ?? “ “ อยากเรียนต่อมั้ย “ เขาถามเธอย้ำอีกครั้ง “ อยากค่ะ แต่คงต้องเก็บเงินอีกนาน “ เธอตอบออกไปตามความจริง “ พี่มีข้อเสนอ “ ถึงเขาจะอยากช่วยเธอได้เรียนต่อ แต่เขาก็ต้องได้อะไรจากตัวเธอด้วย “ อะไรค่ะ “ ถึงโมเน่จะไม่รู้ว่าข้อเสนอเขาคืออะไร แต่ถ้าให้เดาก็คงไม่พ้นเรื่องอย่างว่า เพราะเธอผ่านผู้คนแบบนี้มามาก “ เป็นเด็กของพี่ “ คอปเตอร์พูดออกไป “ เอ่อ “ โมเน่ไม่รู้จะตอบปฏิเสธออกไปยังไง เพราะคอปเตอร์ไม่เหมือนผู้ชายที่เข้าหาเธอเพราะเรื่องอย่างว่า แต่เท่าที่สัมผัส คอปเตอร์ไม่ได้เหมือนคนอื่น “ เอากลับไปคิดก่อนก็ได้ พี่ไม่ได้กดดันเรา แต่ถ้าวันไหนเราต้องการความช่วยเหลือ ขอให้นึกถึงพี่ ถึงแม้ข้อตกลงที่พี่อยากได้จากเธอ มันอาจจะต้องแลกด้วยอะไรในตัวเธอก็เถอะ “ เขาพูดตรงๆกับเธอออกไป เพราะเขารู้ว่า เธอทำงานแบบนี้ มันคงต้องผ่านเรื่องอย่างว่า มาบ้าง เขาไม่ได้คาดหวังว่า เธอยังคงบริสุทธิ์ แต่เขาแค่อยากช่วยส่งเสียเธอ และอีกอย่างเขาก็อยากได้เธอนั่นแหละ เขาไม่ใช่คนดี เรื่องผู้หญิงเขาไม่เคยขาดก็จริง แต่ไม่รู้ทำไมกับโมเน่ เขาถึงอยากได้เธอ “ ค่ะ งั้นเน่ขอตัวนะคะ “ โมเน่ตอบออกไป แล้วส่งยิ้มบางๆให้ชายหนุ่ม และเปิดประตูลงรถไป หลังจากที่โมเน่ลงรถไปแล้ว คอปเตอร์ก็ขับรถกลับคอนโดแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะวันนี้เขามีนัดกับเพื่อน สามวันผ่านไป วันนี้โมเน่ไม่มีงาน แต่เธอก็ไม่รู้จะไปไหน เลยเข้ามาเล่นที่ตึกของเจ้อินดี้ “ ไงสาว ทำไมมานั่งอยู่นี้ล่ะ “ ทันทีที่เจ้อินดี้เข้ามาภายในห้องโถง ก็เห็นโมเน่นั้งอยู่เลยถามออกไป “ หนูไม่รู้จะไปไหนอะค่ะเจ้ เลยมาที่นี้ “ ก็เพราะว่าไม่มีงาน แล้วอีกอย่างวันวันก็ไปเรียน เพราะเพิ่งเปิดเรียน ฉันเลยไม่รู้จะไปไหนเลยมาที่นี้ และอีกอย่างก็ คิดหนักเรื่องจะจ่ายดอกกับธนาคารในวันประลืนนี้ด้วย “ เน่ หน้าแกเหมือนคนมีเรื่องเครียดนะ “ เพราะว่าเจ้อินดี้ค่อนข้างสนิทกับโมเน่ เเละคิดว่าเด็กสาวน่าจะมีเรื่องอะไร เลยอยากจะเป็นที่ปรึกษาให้กับโมเน่ “ ก็เครียดนะเจ้ “ โมเน่ตอบออกไปตามความจริง “ บอกเจ้ได้มะ เรื่องอะไร “ เจ้อินดี้ถามเด็กสาวออกมา ถ้าเธอช่วยได้เธอพร้อมจะช่วย เพราะอินดี้ รักและเอ็นดูโมเน่เหมือนน้องสาวแท้ๆด้วยความที่โมเน่เป็นเด็กน่ารัก และชีวิตค่อนข้างน่าสงสาร โมเน่เหมือนตัวคนเดียวบนโลกถึงจะเหลือป้าอยู่คนนึงก็เถอะ “ เรื่องเงินหนะเจ้ ประลืนนี้หนูต้องจ่ายดอกเบี้ย “ เพราะโมเน่เล่าทุกอย่างให้เจ้อินดี้ฟังแล้ว เธอจึงไม่ต้องอธิบายอะไรเยอะ “ เอาที่เจ้ก่อนมั้ย “ เพราะอินดี้รู้ว่าโมเน่ต้องจ่ายดอกเบี้ยทุกเดือน เรื่องเงินเธอพอช่วยเด็กสาวได้ “ ไม่เป็นไรค่ะเจ้ เจ้พอมีงานอะไรให้หนูมั่ย ที่แบบได้เงินก้อนจำนวนมากๆ “ เพราะโมเน่เกรงใจเจ้อินดี้มาก แค่เจ้ให้เธอทำงาน และยื่นงานมาก็มากพอแล้ว ถ้าเธอไม่ได้เอาเงินจำนวนนั้นให้ป้า เธอคงไม่ต้องมานั้งคิดหนักแบบนี้ “ อันที่จริงมันก็มีนะ แต่เน่จะทำเหรอ “ เจ้อินดี้ถามออกไป เพราะคอปเตอร์เคยติดต่อกับเธอเรื่องนี้ ถ้าโมเน่ยอมขึ้นเตียงกับเขา เขาก็พร้อมจ่าย “ งานอย่างว่าเหรอเจ้ “ โมเน่พอรู้ว่าเจ้แกหมายถึงงานอะไร “ ใช่ ถ้าแกอยากได้เงินไว ก็มีแต่งานนี้ “ เจ้อินดี้ตอบออกมา โมเน่นิ่งใช้ความคิดอยู่แป๊บนึง “ ค่ะเน่จะทำ “ เพราะเธอไม่อยากยืมเงินเจ้อินดี้และท่าไม่ทำงานนี้เธอคงไม่มีเงินที่จะจ่ายดอกเบี้ยเป็นแน่ “ แกคิดดีแล้วใช่มั้ย “ เจ้อินดี้ถามโมเน่อีกครั้ง เพราะว่า มีหลายๆคนอยากได้โมเน่ในเรื่องอย่างว่า แต่พอมาถามโมเน่ก็ไม่รับงานแบบนี้สักครั้ง “ ค่ะ “ โมเน่ตอบและส่งสายตาแน่วแน่ออกไป “ งั้นเจ้ดีลลูกค้าให้นะ เจ้คิดว่า ลูกค้าคนนี้เขาอยากได้เเก “ เพราะอินดี้มั่นใจ ว่ายังไง คอปเตอร์ก็ต้องการอยู่แล้ว และที่เธอเลือกคอปเตอร์เพราะชายหนุ่มเคยยื่นเงินให้เธอถึงสองเท่า แต่พอเธอมาทาบทามโมเน่ ก็ถูกเด็กสาวปฏิเสธตลอด หลังจากที่คุยกันจบ เจ้อินดี้ก็เข้าไปจัดการงานของเธอ และไม่ลืมที่จะติดต่อเรื่องนี้ให้กับโมเน่ และแน่นอน จำนวนเงินที่โมเน่ต้องการ และผลประโยชน์ที่เจ้อินดี้ได้ ก็ตกลงทันที เมื่อได้เรื่องแล้ว เจ้อินดี้เลยเดินออกมา แล้วบอกกับโมเน่ “ เจ้ดีลงานให้แกแล้ว ลูกค้าให้แกไปพบที่โรงเเรมP เวลาสองทุ่ม “ เจ้บอกกับโมเน่ “ ค่ะ ขอบคุณนะคะเจ้ “ ด้านคอปเตอร์ วันนี้คอปเตอร์มาเรียนเป็นปกติ เพราะพวกเขาอยู่ชั้นปีสี่แล้ว คอปเตอร์นั่งเรียนอยู่ อยู่ๆโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ปลายสายปรากฎเป็นเบอร์แปลก สายเเรกตัดไป แต่ก็มีสายที่สองโทรเข้ามาอีก เขาจึงตัดสินใจกดรับ และเเน่นอนว่า คนในสาย คือ เจ้อินดี้ ติดต่อเรื่องงานของโมเน่ แล้วมีเหรอที่เขาจะไม่ตกลง ถึงจำนวนเงินที่เจ้บอกจะค่อนข้างมาก ถ้าเขาไปกินสาวๆที่ผับไอเค คงได้หลายคน แต่เขาก็เต็มใจให้ หากโมเน่ตกลงขึ้นเตียงกับเขา หลังจากที่คุยตกลงกับเจ้อินดี้เสร็จ เขาก็จัดการให้ลูกน้องไปเปิดห้องรอ และส่งสถานที่ให้เจ้แกพร้อมบอกเวลา “ ไอคอป หน้ามึงแลอารมณ์ดีนะ “ เฮเดนถามเพื่อน เพราะก่อนหน้านี้ไอเพื่อนตัวดีไม่ได้อารมณ์ดีแบบนี้ แต่พอมันรับโทรศัพท์ มันกลับอารมณ์ดีแปลกๆ “ เออสาวที่ไหนโทรมาว่ะ “ เคเบิลพูด เพราะเพื่อนเขาคงมีเรื่องเดียวที่มันจะอารมณ์ดี “ เสือกเรื่องของกูจัง “ คอปเตอร์ตอบเพื่อนออกไป แต่ใบหน้าหล่อเหลายังคงอารมณ์ดีอยู่ “ ไหนๆว่ากูเสือกแล้ว ก็ช่วยตอบให้พวกกูคลายความอยากรู้หน่อย “ เฮเดนพูดขึ้น “ กูแค่ได้ลูกแมว คืนนี้จะไปให้อาหาร “ คอปเตอร์ตอบเพื่อนทั้งสองออกไป เพราะตอนที่เขาส่งข้อความบอกสถานที่กับเจ้อินดี้ไป เขานั่นให้เจ้อินดี้หาชุดลูกแมวให้โมเน่ใส่ในคืนนี้ด้วย แค่คิดว่าเธออยู่ในชุดลูกแมวรอเขาบนเตียง ก็ทำให้เขาอารมณ์ดีไม่น้อย “ มึงเนี่ยนะเลี้ยงแมว “ เคเบิลพูด เขาฟังผิดป่าวว่ะ คนอย่างไอคอปเตอร์เนี่ยนะจะเลี้ยงลูกแมว มันรักสัตว์ตั้งแต่เมื่อไหร่ “ แมวพันธุ์อะไรว่ะ แลมึงอารมณ์ดีแปลกๆ “ เฮเดนใช้สายตาจับผิดเพื่อนของตัวเอง เขาก็ไม่คิดว่า คนอย่างไอคอปเตอร์จะเลี้ยงแมว “ พันธุ์ไทย เนี่ยแหละ “ ไอเพื่อนเหี้ยทั้งสองนี้ก็สงสัยมาก ทำไมว่ะ ถ้าเขาจะอยากเลี้ยงลูกแมวบ้างไม่ได้เหรอ คอปเตอร์คิดในใจ “ งั้นมึงพามาให้เมอร์ลินดูหน่อยสิ เด็กกูอยากเลี้ยงเหมือนกัน “ เคเบิลพูดออกมา เพราะเมอร์ลินชอบให้อาหารแมวตามหน้าคอนโด และเธอก็อยากเลี้ยง แต่เขาไม่อยากให้คนรักของเขาสนใจแมวมากกว่าเขาเลยไม่ให้เลี้ยง “ แมวยังเด็กอยู่ กูไม่อยากพาออกไปไหน “ เขาตอบออกมา แหม่จะพาออกมาได้ไง ลูกแมวตัวนี้ “ เออ กูกลับก่อนต้องรีบไปกลับคอนโด “ คอปเตอร์พูดต่อออกไป เพราะเขาต้องรีบไปอาบน้ำและรีบไปรอลูกแมวของเขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more