ตอนที่ 19
เช้าวันต่อมา
อัครเดชเดินทางมาหาพิมพ์มาดาด้วยใบหน้าเปี่ยมด้วยความห่วงใย ระยะเวลาสั้นๆ ที่ผ่านมา เขาทำตัวใกล้ชิดและสนิทสนมกับพิมพ์มาดาอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความโศกเศร้าของเธอ อัครเดชคอยประคับประคองจิตใจของเธออย่างอ่อนโยน
“แต่งตัวหรือยังจ๊ะ...หนู” อัครเดชเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ราวกับสายลมยามเช้าที่พัดแผ่วเบา แววตาของเขาที่มองพิมพ์มาดานั้นเต็มไปด้วยความห่วงใย ราวกับพี่ชายที่คอยดูแลน้องสาวอย่างทะนุถนอม
“เดี๋ยววันนี้...ฉันจะพาหนูไปซื้อเครื่องสังฆทาน คุณแม่ได้บอกหรือยังว่าให้หนูไปกับฉันแค่สองคน” พิมพ์มาดามองใบหน้าของผู้ชายที่อายุคราวพ่อด้วยความรู้สึกหลากหลาย
“คุณแม่บอกแล้วค่ะ งั้นหนูไปชุดนี้เลยได้ไหมคะ” เธอถามพลางมองสำรวจชุดสีดำเรียบง่ายที่สวมอยู่ อัครเดชทอดสายตาไปยังร่างบอบบางในชุดสีดำนั้นอย่างชื่นชม
“ได้สิ...ชุดนี้ก็สวยอยู่แล้ว หนูเป็นคนสวย ใส่ชุดไหนก็สวยทั้งนั้นแหละ” คำช
